Eu vivo na costa, sinto o cheiro do mar.
Vivo tranquilo coa muller e o rapaz,
¡En Bueu!, ¿onde mellor vou a estar?
Cando chega febreiro o sangue empeza a ferver,
¡nunha comparsa voume ter que meter!
¡Adeus!, dislle ó rapaz e á muller.
E botar cancións boas, e que mexen da risa en todas
E andar pola rúa co difraz.
¡JAS, no antroido doulle JAS! Non miro para atrás.
Díxome a parienta:-¡ti saberes o que fas!
¡cantar!, ¡beber! e ¡JAS! ¡comer un cocido,
que inda da máis JAS! CHOU-RISO
¡JAS!, ¡aviso!¡teño un JAS! ¡tanto comer da JAS!
Vou ter que expulsalo:-¡coidado co que fas!
Apunto para atrás ¡y no te olvidarás de mi jamás!
Atentos a letra que, nós imos cantar.
As chapuzadas que andan a perpetrar.
¡Nin dios!, da queima vaise zafar.
Xa non dan nin pataco para o antroido animar.
E vai a menos a festa en carnaval,
¡pois nos!, irnos saír a escachar.
Falamos das cacicadas, dos curas e das redadas,
no campo de fútbol para soplar.
¡Máis!, eu quero, quero máis, dese viño que traes,
¡menudo furancho!¡Parece un disco-pub!
¡mira por onde vas! ¡botáchemo o vino por riba do traxe!
BAU-TIZO ¡RAS! ¡Bebe a primeira RAS!
¡Bebe a segunda e RAS! Exprime a terceira,
¡que embalado que vas! ¿a onde vas rapaz?
Vou mexar tres litros, volvo nun tris-tras.
Levou a batuta do noso Carnaval.
Fixo ironía en tempos do Xeneral.
Deixou arte na historia local.
Este ano Silvino vainos a acompañar.
Dende ala arriba, el as entradas vai dar,
e nos, xa lle mandamos disfraz.
E botar cancións boas, e que mexen da risa en todas
E andar pola rúa co difraz.
¡JAS, no antroido doulle JAS! Non miro para atrás.
Díxome a parienta:-¡ti saberes o que fas!
¡cantar!, ¡beber! e ¡JAS! ¡comer un cocido,
que inda da máis JAS! CHOU-RISO
¡JAS!, ¡aviso!¡teño un JAS! ¡tanto comer da JAS!
Vou ter que expulsalo:-¡coidado co que fas!
Apunto para atrás ¡y no te olvidarás de mi jamás!