Que desgracia destes tempos! Canta xuventú no paro!

Teño a alma chea de pena porque nos marchou Karena

(corazón dos Kantaclaro).

Fixo igual que moita xente que para ganar a vida,

han de deixar a familia, han de deixar ós amigos

e esta terra tan querida.

Eu non comprendo, porque a cousa ten delito,

¿que fai tanto cerebrito no goberno de Madrí?

Joden un soldo, pero nunca dan o callo.

E no tema do traballo solo consiguen pa si.

Un gobernante de verdá non fai favores, nin tampouco quere honores.

Non se humilla ante os banqueiros. Un bo líder non se olvida

das familias e os obreiros nin atende a pedigrís.

Un político é quen goberna para o seu pobo,

non o que vén a roubar e que nos toma por bobos.

Pero ó pouco, veñen outra vez, estrajando papel,

pra pedirnos o voto.

O saqueo debe continuar. Eu xa non me deixo adoutrinar.

Xa non me venden máis motos.

Mira! ¿Quen lle explica ós nosos fillos esta crisis do ladrillo

e porque non temos curro?

¿Como dicirlles  que os partidos que votamos

nos deixaron arruinados, na estacada e sen un duro?

¿Como lles imos a contar que os que están a gobernar

lles roubaron o futuro?