Vou nun Bou

Podes ver unha actuación en directo desta canción no seguinte enlace: VÍDEO

Vaia follón que houbo na Banda do Río

dende que a queren peatonalizar.
Uns a favor outros en contra vaia lío,
houbo asamblea ata no Centro Social.
Trouxeron a Lores de invitado,
por pouco lle traban na yugular.

O tipo que coso levou co rabo entre as pernas.
Aquilo parecía o zoo, soltáronlle as fieras.
Foi como as pelis de John Wayne, unha de vaqueros.
E Félix dixo a conclusión: todos teñen razón.

No festival SonRías houbo tanta xente
que a carretera chegaron a ocupar.
Uns hosteleiros chamaron ó Alcalde
pra que mandara o tráfico cortar.
E Félix contestoulle alegremente,
xa sabes a quen tendes que chamar.

Se queres a rúa cortar fala co de Seijas.
Poñervos en línea tamén coa estanqueira,
que eu estou de vacacións. Deixarme tranquilo,
que aínda que eu leve o bastón eles din si ou non.

Eu fun a praia cando o Sonrías Baixas
un ambientaso, un calor criminal.
Aquela praia paresía Copacabana,
todos os vellos andaban a asesar.
Colleron bancos en primeira plana,
moita garota había que mirar.

Viraban para estribor uns peitos miraban,
viraban un pouco a babor, pirola coljada.
Daban a volta para atrás, un juevo asomaba.
Adáns e Eva a tutiplén, xa parecía o Edén.

Non é sacarlle valor os alfombristas,
pero o florales haino que revisar.
É verdá que buscar flores é jodido,
moito máis fácil botarlle un pouco sal.
Subvencionados para ir polo mundo,
a ver se o Alcalde fai con nós igual.

Isto é como querer facer un viño sen uvas,
e un máster na universidá do Rei Don Juan Carlos.
É faser sopa de Avecrem, cuece y no enriquece.
Se non tes flores de color, tes sal con Farandol.

Prejubílase a Patrulla dos Furilos,
catro axentes, nasidos pra matar.
Levan con nós máis de trinta anos sejidos,
noite e día apatrullando la siudá.
Fixeron polo pobo o que puideron,
sen salirse do estatuto, iso é verdá.

Hai mal ambiente na Local, e collen a baixa.
Uns din que puteados están por parte do Alcalde.
Din outros que ó capitán non hai quen o traje.
A saga cheja ó seu final. Nasidos pra multar.

Teño un amijo que foi mirar Panorama
todo arrejlado de janchete coa muller,
e o chejar mirou alí un jran cheaso.
“Tira pra diante, fura máis a non poder”
Comeran a escachar un bo cosido,
no estómajo empesaba a ferver.

Pra faser sitio pra bailar, un peido botaban.
Para poder ir a mexar, dous peidos botabán.
A hora de pedir no bar, tres peidos botaban.
Carmiña pra disimular, señala po de atrás.