Ai, como cambian os tempos. Isto é unha pasada.

Ata pa anunciar os mortos usan os grupos de WhatsApp.

Xa sobran as campanadas e as esquelas nas rúas.

Hai un grupo en Beluso que é o que se leva a palma.

Dinche a hora do enterro, de quen vén sendo e a ubicación.

Disque o sacristán vai a denunciar por intromisión.

Se estás nese grupo intenta falar,

en linea estar, nunca abandonar.

Busca cobertura, déixate mirar.

Se en falta te botan pódente enterrar.

Un tránsfuga hai polo pobo, andaba co puño alzado

co disfraz de galeguista, disque era republicano.

E quedou fora da lista. Tan mal lle sentou ó pavo

que foi a xunto Elenita correndo e movendo o rabo.

“Deixa os zoques na casa”, púxolle Elena de condición.

¿Teremos clon de Ayuso e mais Almeida nas eleccións?

Durme en calquer cama o “Toni Cantó”.

Cambiou de pixama, chaqueta e calzón.

E os seus principios, ¿el onde os deixou?

Disque unha javiota “se los papó”.

Houbo gran expectación na cabalgata de Reis.

O WhatsApp “Mamás del cole” pitaba que non paraba.

Había un rei negrito que as tiña sofocadas.

“Ai Cuchi, yo me lo pido, combina a la perfección

con mi sotén de encaje y mi tanguita rojo pasión.

Con las ganas que tengo de saborear un buen negritón”

E pola mañán, que desilusión,

aquí non está o negro, negrito bombón.

Hai que conformarse co meu mamalón,

pintareille a cara cun pouco carbón.

O noso cura non para está en tódolos lados.

Onde nunca o veredes será na cola do paro.

Ten a súa axenda chea de eventos de envergadura.

Foiche ó enterro do Papa. En Bueu defunto sen cura.

Nunca falta ós actos que aquí organiza o clan dos Borbóns.

Non perde un partido se é da liga de campeóns.

Ten fotos con Lequio, tamén cos Borbóns,

tamén do Madrid algún xogador.

Coa Corredera el se retratou.

Disque ten a foto na súa habitación.

É un tipo moi aberto, pa festa non ten censura,

tanto che cea co Bloque ou coa antiga dictadura.

O SonRías nunca falla e vai con xente de altura.

Fai tamén algún milagro, isto é unha locura!

Levou ó Vaticano ao querido Julio Charrúa.

Se non o canonizan, poñan seu nome nalgunha rúa.

Aquí me declaro un fiel seguidor

do noso Josecho, o novo pastor.

Ten de amijo a Almeida, seu conseguidor.

El móvelle os fios de Roma a New York.

Calquer día aparece, non vos extrañar,

por Bueu con Shakira collidos da man.

Decíndolle “me secularicé,