Podes ver unha actuación en directo desta canción no seguinte enlace: VÍDEO
Hoxe na casa xa todos temos,
quen máis quen menos, un mundo de aparatos.
Si lavadora, si secadora,
a licuadora, a plancha, o fregapratos.
O meu veciño, que non se entera,
quixo facerlle unha cena sorpresa
á súa dona con postre e café
e un par de pratos dos de MasterChef.
Alí se puxo o Ramón (que marrón, que marrón)
solo na cociña (mamalón, mamalón).
Cada armario cacheou (de inspección, de inspección),
tirou coa fariña (ai lambón, ai lambón).
E Moncho que xa dudaba, agobiado pensaba:
“vamos ir a Perfecta, que vai ser o mellor”.
Pero nun último intento para batir uns juevos
mirou a batidora xunto ó
exprimidor.
“Ai Margarita, ¿ti que mercache?
¿A onde foches? Metéronche a timada.
Este trebello bule moi pouco,
eu doulle ó catro pero non bate nada.”
“Quedei rendido co chisme este.
Dóeme o brazo máis que indo ó ximnasio”.
Porque estes trastos tan cool e tan güais
se non lle axudas non acabas máis.
Alí se puxo o Ramón (que marrón, que marrón)
solo na cociña (mamalón, mamalón).
Cada armario cacheou (de inspección, de inspección),
tirou coa fariña (ai lambón, ai lambón).
E Moncho que xa dudaba, agobiado pensaba:
“vamos ir a Perfecta, que vai ser o mellor”.
Pero nun último intento para batir uns juevos
mirou a batidora xunto ó
exprimidor.
Ai ai ai ai (atopou, atopou)
escondido na alacena (o Ramón, o Ramón).
Ai ai ai ai (que follón, que follón)
un carallo como un puño (que levou, que levou),
Cando chegou Margarita e mirou ó Monchiño
coa nata montada e o seu vibrador,
díxolle: “cariño mío, non sabrás de aparatos,
pero montando claras eres o mellor".