Vou nun Bou

Esta historia comezou
por levar un porco á Illa.
“Cóidame deste animal
porque é unha marabilla”.

O homiño, todo machote,
Díxolle: “maloserá,
o porco parece manso,
isto o fajo nun plis-plas”.

Carallo….
“Estarme todos atentos”
decía á tripulación.
Berraba…
“Que si lle pasa algo ó porco
a min córtanme os collóns”

Que tranquilo iba o porquiño,
lle meteran doble sedación.
Que contento iba aquel home
da mellor persebeira de Ons.

Vaia susto que levou
cando ían desembarcar,
o porquiño escorrejoulles
houbo de afojar no mar.

Volveron subilo á grúa
e de novo lles safou,
e co ostión que dou no muelle
o animal espabilou.

Carallo…
Pa que o porco no escapara
montouno estilo cowboy.
Coitado…
Ajarrouno das ourellas,
o porco o sapateou.

“Axudarme a coller o porco,
vai cegar o barco de Bueu,
se a muller non topa o curricho
quen acaba na corte son eu”.

A muller deste señor
non sabemos o que come,
pero cando está enfadada
solta ostias coma un home

Si lle falas desta historia
o homiño queda calado,
non sabemos que animal
ó final quedou capado.

Carallo…
Esta é unha historia triste
que che canta Vou nun Bou.
Pobriño…
A travesía dun porco
e as penurias que pasou.

Estas son historias da Illa
estas son historias de Bueu,
estas son historias da Illa
estas son historias de Bueu.